Stage ervaringen

Dag allemaal,

De afgelopen 4 weken heb ik stage gelopen in te Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP) op de verloskamers en de couveuse afdeling. Waar ik het enorm naar mijn zin heb gehad. Voorheen vond ik het werken met zwangeren en baby’s maar niks, maar na deze stage, ben ik hier anders over gaan denken. Het is echt een uitdaging om met deze categoie te werken.

Op de verloskamer heb ik veel bevallingen en keizersneden gezien. Bevallingen vond ik in het begin erg schokkend. De eerste keren ben ik dan ook weg gelopen bij bevallingen, omdat ik er niet tegen kon, vooral als de verloskundige de patiënt in ging knippen (met een bot mes) of wanneer er een vacuümpomp of tang aan te pas kwam. Met het bijwonen van keizersneden had ik geen moeite, ik vond het heel interessant hoe de chirurg de buik van de patiënt voorzichtig open snee, waarna de baby gehaald werd. Het is beide in ieder geval geen pretje om mee te maken, maar je moet er wat voor over hebben.
Ik heb 1 keer meegemaakt dat er een levenloze baby ter wereld kwam, door de stomme schuld van de arts (dat vind ik tenminste). De patiënt was pas 28 weken zwanger toen zij hevig begon te vloeien, waarna de verloskundige haar toucheerde en er achter kwam dat de vrouw al 8 cm ontsluiting had, de placenta voor lag en de baby nog niet ingedaald was, wat een levensgevaarlijke situatie is. De verloskundige heb toen meteen contact opgenomen met de arts die nog niet in wilde grijpen, maar zij moest de situatie nog maar even afwachten, waardoor de baby het niet gered heeft. Op een gegeven moment braken de vliezen van de patiënt, waardoor de baby indaalde en in stuitligging geboren werd. Maar toen de baby eruit kwam was het helmaal wit en slap, waarna de verloskundige de baby snel van de moeder ontnam om het te beademen en reanimeren, maar dit mocht niet baten.
Dit vond ik echt vreselijk, ik snap nog steeds niet waarom de arts zolang heeft gewacht, want hij wist wat er aan de hand was. Het had gewoon een leven hoeven kosten, ben blij dat ik hier nooit hoef te gaan bevallen, want bij ons in Nederland gebeurd dit echt net.

Op de couveuse afdeling heb ik het ook reuze naar mijn zin gehad. Al die kleine baby’tjes een beetje verzorgen en voeden, erg leuk. In het begin vond ik het eng om dit te doen, omdat zij nog zo kwetsbaar zijn, maar het ging met de dag beter.
Het kleinste baby’je wat er lag was 24 weken en woog 710 gram, echt een wonder dat daar alles op zit en het nog doet ook. Maar de overlevingskant van deze baby is erg klein.

Morgen ga ik beginnen op de kraamafdeling, ben erg benieuwd hoe ik hier mijn laatste twee stageweken ga doorkomen, hoop dat ik net zo een leuke tijd tegemoet ga als de afgelopen 4 weken.

Groetjes Miranda